Türkçe, Ural-Altay dil ailesine mensup, eklemeli bir dildir. Bu özelliği, ses yapısını da doğrudan etkiler. Türkçenin kendine özgü ses özellikleri şunlardır:
Ünlü Uyumu (Vokal Armonisi): Türkçede kelime içindeki ünlülerin birbiriyle uyumlu olmasıdır. İki temel ünlü uyumu vardır:
Ünsüz Benzeşmesi (Sertleşme): Sürekli sert ünsüzlerden (f, s, ş, h, p, ç, t, k) biriyle biten bir kelimeye, süreksiz yumuşak ünsüzlerle (c, d, g) başlayan bir ek geldiğinde, ekin başındaki ünsüz sertleşerek (ç, t, k) kelimenin sonundaki ünsüze benzemesidir. Ünsüz Benzeşmesi
Ünsüz Yumuşaması: Sert ünsüzlerden (p, ç, t, k) biriyle biten bir kelimeye ünlü ile başlayan bir ek geldiğinde, kelime sonundaki sert ünsüz yumuşayarak (b, c, d, ğ) değişir. Ünsüz Yumuşaması
Hece Yapısı: Türkçede heceler genellikle ünsüz-ünlü (Ü-Ü) veya ünsüz-ünlü-ünsüz (Ü-Ü-Ü) şeklinde kurulur. Kelime başında iki ünsüz bulunmaz.
Vurgu: Türkçede vurgu genellikle son hecededir. Ancak bazı kelimelerde vurgu farklı hecelerde olabilir ve anlamı değiştirebilir.
Ses Düşmesi: Kelime içindeki bazı ünlülerin veya ünsüzlerin düşmesidir. Genellikle birleşme veya çekim sırasında meydana gelir. Ses Düşmesi
Ses Türemesi: Kelimeye ek getirildiğinde veya kelimeler birleştiğinde ortaya çıkan yeni seslerdir. Ses Türemesi
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page